100 گیگابیت بر بستر فیبرنوری، راهکارهای و چالش ها
بر اساس استانداردهای موجود، همه گزینه های اترنت 40/100 گیگابیتی روی فیبر Multimode از انتقال موازی استفاده می‌کنند که به بیش از دو فیبر در هر کانال نیاز دارند. اتصال فیبر باید بتواند بیش از دو فیبر را شامل شود. این یک ساختارشکنی از در سیستم‌هایی است که از اترنت تا 10 گیگابیت پشتیبانی می‌کنند، که تنها به دو فیبر در هر کانال نیاز دارد! رایج ترین رابط برای انتقال از طریق دو فیبر از نوع کانکتور LC می‌باشد. این تنها کانکتوری است که برای تاسیسات جدید نیاز به دو فیبر برای انتقال در استاندارد مرکز داده TIA، ANSI/ TIA-942 و ISO/IEC 11801 و به ویژه ISO/ IEC 11801-5 برای مراکز داده توصیه می شود. این کانکتور برای 10 گیگابیت و پایین تر از فیبرهای مالتی مود Legrand و همچنین فیبرهای سینگل مود 40/100 گیگابایتی که قبلاً بررسی شد استفاده می شود.
با نیاز به پشتیبانی از چندین کانال انتقال فیبرنوری، (MDI) که توسط استاندارد IEEE 802.3ba برای انتقال 40 گیگابیت و 100 گیگابایت (در صورت عدم استفاده از WDM) شناسایی شده است، کانکتور سبک MPO است. کانکتور MPO کانکتوری است که توسط استاندارد مرکز داده ANSI/TIA-942 ISO/IEC 11801 3rd Edition و به ویژه ISO/IEC 11801-5 برای مراکز داده برای برنامه هایی که نیاز به انتقال فیبر موازی دارند توصیه می شود. اصطلاحات "MPO" و "MTP" به جای یکدیگر برای این سبک از اتصال استفاده می شود. MPO نام عمومی این کانکتور فشاری چند فیبر است. MTP یک کانکتور به سبک MPO و یک علامت تجاری ثبت شده US Conec, Ltd است. در صنعت به عنوان کانکتوری با عملکرد بهتر با تلفات درج کمتر در نظر گرفته می شود.
اتصالات MPO معمولاً به 12 فیبرنوری ختم می شوند. MPOS ها ممکن است به 24 فیبر ختم شود. یک راه کلیدی برای حفظ قطبیت وجود دارد. کانکتور دارای پین‌ها یا سوراخ های تراز دقیقی است تا اطمینان حاصل شود که تمام الیاف فیبرنوری به درستی با کانکتور جفت شده، هماهنگ هستند. نوع جزء (به عنوان مثال کاست، آداپتور، روکش کابل) معمولا تعیین می کند که آیا پین یا سوراخ وجود دارد. پین ها معمولا روی قطعات ثابت مانند کاست هستند که اگر به درستی تمیز نشوند، پین‌های تراز می‌توانند کثیفی‌ها را در اطراف پین‌ها جمع‌آوری کنند و در نتیجه دو جزء به درستی کانکت نشوند.
آلما شبکه به عنوان نماینده چندین ساله لگراند فرانسه در ایران، آماده ارائه انواع فیبرنوری بر بستر 40G و MPO برای شما مشتریان عزیز می‌باشد.
IEEE 802.3ba موقعیت های خاصی را بر روی یک کانکتور MPO برای استفاده برای انتقال و دریافت شناسایی می کند. چهار کانال فیبر نوری ارسال و چهار کانال دریافتی 40GBASE-SR4 چهل گیگابیت گیگابیت بر روی فیبرنوری مالتی مود باید موقعیت های نشان داده شده در شکل زیر را اشغال کنند. با نگاهی به انتهای MPO، با کلید اتصال در بالا، کانال های فیبر نوری فرستنده چهار موقعیت سمت چپ و کانال های فیبر نوری دریافت کننده چهار موقعیت سمت راست را اشغال می کنند. هشت کانال فعال در دوازده موقعیت در مجموع وجود دارد که از چهار موقعیت میانی استفاده نشده است.
GBASE-SR100 و 100GbE در حالت مالتی مود در مجموع به 20 فیبر، 10 انتقال و 10 دریافت نیاز دارد. تکالیف موقعیت در زیر نشان داده شده است. سه گزینه وجود دارد که اولی یک ظرف منفرد است که به صورت گزینه A در شکل زیر نشان داده شده است. گزینه A توسط IEEE پیشنهاد شده است. گزینه های دو تایی: گزینه B و گزینه C جایگزین هستند. ساختار A از یک کانکتور MPO با 24 موقعیت استفاده می‌کند که 10 موقعیت وسط بالا برای دریافت و 10 موقعیت وسط پایین برای انتقال اختصاص داده شده است، همانطور که در شکل زیر نشان داده شده است.
ساختارهای B و C از دو کانکتور MPO 12 موقعیتی استفاده می کند. گزینه B که در شکل زیر نشان داده شده است، از رابط های جانبی استفاده می کند. 10 موقعیت وسط رابط سمت راست برای دریافت و 10 موقعیت وسط رابط سمت چپ برای انتقال استفاده می شود.
ساختار طرح C شبیه ساختار طراحی B است، اما از طرح بندی فشرده شده استفاده می نماید. ده موقعیت وسط کانکتور بالا برای دریافت و ده موقعیت وسط کانکتور پایین برای انتقال استفاده می شود.
سازندگان تجهیزات معمولاً نقش کلیدی در اتخاذ یک MDI خاص دارند. به عنوان مثال، ساختار A برای 24 موقعیت، دارای اتصالات بیشتری در فضای کوچکتر است، که باعث می شود آن را پیچیده تر و در نتیجه ساخت آن پرهزینه تر کند. ساختار طراحی B، دو کانکتور MPO کنار هم 12 فیبر، به عرض دو برابر دو گزینه دیگر نیاز دارد. ساختار طراحی C، دو کانکتور 12 موقعیتی MPO روی هم، تک عرض است، اما فضای عمودی بیشتری را اشغال می کند، جایی که یونیت های رک به طور بالقوه می توانند اضافه شوند!
